Od 2017 roku Gdańsk, własnymi siłami, realizował pomysł na pomoc parom w prokreacji. Dążyło się do tego, by poprzez ten samorządowy projekt udało się przyczynić do narodzin blisko 900 dzieci. Jednak program ten nie ograniczał się tylko do aspektu medycznego – to również wsparcie psychologiczne oraz edukacyjne, z których rocznie korzystało ponad 100 osób.
Podczas spotkania, które odbyło się 18 września 2024 roku, Aleksandra Dulkiewicz – prezydent Gdańska oraz reprezentanci klinik realizujących ten program podsumowali jego efekty. Warto podkreślić, że decyzja o stworzeniu programów wspierających prokreację przez samorządy, w tym gdański, zapadła po tym jak w 2017 roku rząd zdecydował się na ich likwidację. Sytuacja ta zmieniła się jednak w czerwcu 2024 roku, kiedy to powrócono do finansowania procedury in vitro ze środków publicznych. To umożliwiło zakończenie gdańskiego programu samorządowego na koniec sierpnia tego samego roku.
Aleksandra Dulkiewicz przypomina o początkach programu wsparcia prokreacji, którego prace ruszyły pod koniec 2016 roku. Wtedy to samorząd Gdańska uczył się na doświadczeniach innych miast. Teraz program ten jest unikalny i składa się z trzech elementów: wsparcia medycznego i psychologicznego oraz edukacji prokreacyjnej.
Program ten, który został zapoczątkowany w 2017 roku, został stworzony przez zespół ekspertów i zawierał trzy moduły: medyczny – polegający na dopłatach do leczenia niepłodności metodą in vitro, psychologiczny – mający na celu wsparcie psychiczne osób starających się o dziecko oraz edukacyjny – działający w obszarze edukacji zdrowotnej dotyczącej prokreacji. Dzięki temu programowi udało się przyczynić do narodzin 896 dzieci, a na świecie ma jeszcze pojawić się 94 nowych mieszkańców Gdańska.
Pierwsze dzieci – bliźnięta – przyszły na świat w 2018 roku. Program skierowany był do par mieszkających w Gdańsku i płacących tutaj podatki, a kwalifikacja medyczna zależała od wieku kobiety (20-40 lat, z możliwością rozszerzenia do 42 lat). Wprowadzono również możliwość zabezpieczenia materiału genetycznego dla osób powyżej 18. roku życia, które mogły zostać poddane leczeniu wymagającym użycia procedur gonadotoksycznych.
Wsparcie psychologiczne okazało się nieocenione dla wielu par. Michał Okuniewski, ojciec dwóch córek narodzonych dzięki programowi, podkreśla wagę wsparcia psychicznego w procesie przyjmowania hormonów i trzymania się rygorystycznego harmonogramu. Jak mówi Monika Chabior, zastępczyni prezydenta ds. rozwoju społecznego i równego traktowania, moduł psychologiczny był dostosowywany do potrzeb korzystających z programu i był odpowiedzią na wiele trudnych sytuacji, takich jak utrata ciąży czy problemy z rozmawianiem o tych problemach.